Specjalistyczny Szpital
im. dra Alfreda Sokołowskiego
w Wałbrzychu
Pokaż menu

Prace naukowe

Prace naukowe do pobrania:

Online articles have much greater impact





  • Rafał Matkowski : Wartość prognostyczna ekspresji receptora estrogenowego i produktu genu nm23 w komórkach raka przewodowego piersi i ich korelacja z wybranymi parametrami klinicznymi.
    Rozprawa doktorska
    PROMOTOR: prof. dr hab. med. Jan Kornafel jest kierownikiem Katedry Onkologii i Klinika Onkologii Ginekologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu
    WROCŁAW, 2002
    Autor pracuje w: .

    Celem pracy była ocena wartości prognostycznej receptora estrogenowego (ER) i białka nm23-H1 w raku piersi. Grupę 101 chorych poddano 5-letniej obserwacji. Ekspresję ER i nm23 oznaczono metodš immunohistochemicznš. Do oceny wpływu poszczególnych czynników na przeżycie i czas trwania remisji posłużono się modelem Coxa i metodš Akaike do wyboru zmiennych. Do zbadania zwišzków pomiędzy poszczególnymi czynnikami użyto testu Kruskala-Wallisa oraz współczynników korelacji Kendalla i Spearmana dla rang. ER okazał się być niezależnym czynnikiem rokowniczym. Wraz ze wzrostem nasilenia ekspresji ER przeżycie i czas trwania remisji ulegały przedłużeniu. Białko nm23-H1 nie było czynnikiem prognostycznym w badanej grupie. Nie wykazano korelacji pomiędzy nasileniem jego ekspresji, a stanem pachowych węzłów chłonnych. Zaobserwowano zwišzek pomiędzy wysokš ekspresjš białka nm23, a nawrotem odległym choroby. Wyniki te nie potwierdzajš tezy o korzystnym wpływie nm23 na rokowanie u chorych na raka piersi.

    Praca w formacie pdf
  •  
  • Anna Jurczyk : Znaczenie spektroskopii magnetycznego rezonansu jšdrowego w ocenie zaburzeń metabolizmu fosfolipidów w chorobach rozrostowych krwi.
    ROZPRAWA DOKTORSKA
    Promotor: Dr hab. mgr fiz. Małgorzata Kuliszkiewicz - Janus
    Wrocław 2003
    Podsumowanie.
    1.Spektroskopia 31P NMR pozwoliła wykazać zmianę stężeń fosfolipidów: SM i CPLAS w ekstraktach z komórek jednojšdrzastych w momencie rozpoznanie ostrej białaczki.
    a)Zmniejszenie stężenia SM w komórkach białaczkowych prawdopodobnie prowadzi do zaburzenia procesu apoptozy.
    b)Zwiększenie stężenia CPLAS w komórkach blastycznych być może ułatwia ich proliferację i odporność na działanie czynników zewnętrznych. Dzieje się tak prawdopodobnie dzięki istnieniu w czšsteczce CPLAS odpornego na działanie lipaz wišzania eterowego oraz dzięki nadawaniu przez ten fosfolipid stabiności błonom komórek blastycznych
    2.Spektroskopia 31P NMR przeprowadzona celem porównania dwóch różnych środowisk (komórki i osocze) z tej samej próbki krwi, pozwoliła wykazać zmianę zachowania się w nich poszczególnych fosfolipidów zarówno u osób zdrowych jak i chorych.
    a)Zarówno u osób zdrowych i chorych w komórkach jednojšdrzastych zmniejszone jest stężenie: SM, LPC i PC w porównaniu z osoczem. Prawdopodobnie wišże się to z różnš procentowš zawartościš tych fosfolipidów w tych dwóch środowiskach
    b)U osób zdrowych w komórkach dodatkowo obserwuje się niższe stężenie CPLAS niż w osoczu. W momencie rozpoznania ostrej białaczki nie oberwuje się tej różnicy, ponieważ komórki blastyczne zawierajš zwiększone stężenie tego fosfolipidu w porównaniu do komórek jednojšdrzaastych osób zdrowych.
    c)W momencie rozpoznania osrej białaczki w komórkach stwierdzono większe stężenie PI i PE niż w osoczu. Być może jest to spowodowane zapotrzebowaniem na te fosfolipidy intensywnie proliferujšcych komórek nowotworowych celem wytworzenia przekaśników sygnału.
    3.Spektroskopia 31P NMR wydaje się być metodš pomocnš w ocenie zaburzeń metabolizmu fosfolipidów w ostrej białaczce oraz w zrozumieniu znaczenia ich udzialu w mechanizmie proliferacji nowotworowej.

    plik pdf skompresowany 2.16 MB
    plik pdf 2.36 MB
  • Chirurgia onkologiczna:
    Lek. med. Jacek Piechocki: Wartość kliniczna oceny węzłów wartowniczych we wczesnych postaciach raka piersi T1 N0 M0. Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych.
    Autor jest pracownikiem Kliniki Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii ś Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie.
    Promotor pracy: Doc. dr hab. med. Izabella Kozłowicz ś Gudzińska
    kierownik Zakładu Medycyny Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej Centrum Onkologii ś Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
    Streszczenie:
    Rak piersi jest najczęściej występujšcym nowotworem złośliwym u kobiet. Schorzenie to opisywane jest już od wieków, a jego terapia ulega stałej ewolucji. Wprowadzane zmiany miały na celu poprawę wyników leczenia jak i ograniczenie powikłań pooperacyjnych, a co za tym idzie, poprawę jakości życia chorych. W chwili obecnej w leczeniu chirurgicznym tego nowotworu alternatywš dla nadal stosowanej amputacji piersi jest leczenie z zaoszczędzeniem piersi lub jej rekonstrukcja. Standardem jest jednak nadal usuwanie węzłów chłonnych pachy w inwazyjnych postaciach raka piersi. Dokuczliwość powikłań z tym zwišzanych, a także dane ze światowej literatury donoszš o grupie ponad 70% chorych bez zmian przerzutowych w regionalnych węzłach chłonnych, poddanych pierwotnemu leczeniu operacyjnemu. Uznajšc jednak stan węzłów chłonnych pachy za niekwestionowany czynnik prognostyczny rozpoczęto poszukiwanie metody oceny tych węzłów bez konieczności bezwzględnej ich izolacji z dołu pachowego w zakresie trzech pięter. Dlatego obecnie na całym świecie prowadzone sš próby wdrożenia procedur zapewniajšcych w sposób jak najdokładniejszy ocenę węzłów chłonnych pachy z jednoczesnym zapewnieniem wysokiej jakości życia. Takš procedurš wydaje się być biopsja węzła chłonnego wartowniczego. (...) Przedstawiono analizę 102 osobowej grupy chorych z pierwotnie operacyjnym rakiem piersi z zaawansowaniem klinicznym choroby T1N0M0, które poddano procedurze biopsji węzła wartowniczego w Klinice Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii w Warszawie. (...) W konkluzji można stwierdzić, że poddana analizie metoda biopsji węzła chłonnego wartowniczego jest procedurš dajšcš obiecujšce wyniki. Wymaga jednak współdziałania interdyscyplinarnego pomiędzy chirurgiem, patologiem i specjalistš medycyny nuklearnej, a także uzyskania niezbędnego doświadczenia przez chirurga wykonujšcego bezpośrednio biopsję.

    praca w formacie pdf ( 553 KB)
    praca w formacie pdf ( 1 183 KB) lepsza jakość ilustracji
  • Ortopedia
    dr n med Czesław Jaremczyk: Wyniki operacyjnego leczenia urazowych uszkodzeń nerwów obwodowych kończyny górnej w materiale własnym. Rozprawa doktorska z 1992 roku, której promotorem jest prof. dr hab. Henryk Kuś.

    Praca ukazała się również w Chirurgii Narzšdu Ruchu Ortop.Pol. 1995, LX, 2 str. 77-80.0

    W pracy przedstawiono analizc materiału klinicznego 52 chorych z uszkodzeniami nerwów obwodowych, leczonych operacyjnie. Ocenę funkcji ruchowej przeprowadzono według zasad podanych przez Higheta w skali od M0 do M5 Funkcja czuciowa byla badana wedlug zasad podanych przez Nicholsona I Seddone w skali od S0 do S4. W pracy starano się wykazać jakie czynniki decydujš o końcowym wyniku rekonstrukcji uszkodzonych nerwów ob­wodowych. Na podstawie analizy materiału klinicznego stwierdzono, ze na wyniki leczenia duzy wplyw ma zastosowana technika operacyjna, modyfikowana w miarę zdobywanego doświadczenia. Wprowadzenie technik mikrochirurgicznych i zwišzane z nimi instrumen­tarium oraz uzywanie mikroskopu operacyjnego, znacznie zwiększyło efektywność leczenia. Zbyt długi okres od chwili urazu do czasu ostatecznej rekonstrukcji nerwu wplywa niekorzystnie na końcowy wynik leczenia. Ponadto wazny jest wiek operowanego chorego, a takze towarzyszšce inne uszkodzenia: skóry, ścięgien kości, w znacznym stopniu zmieniajšce warunki prawidlowej regeneracji uszkodzonych nerwów. Badanie korelacji stopnia powrotu funkcji ruchowej oraz czuciowej i dIugości ubytku wykazalo, ze przy zbyt duzym ubytku nerwu maleje skuteczność zastosowanych wszczepów nerwów skórnych.

    Częś pierwsza: plik pdf - 8.72 MB, plik zip - 8.46 MB

    Częś druga: plik pdf - 16.5 MB, plik zip - 16.2 MB

  • Chirurgia ogólna
    • Dr n. med. A. Majewski: Przydatność cystomanometrii w ostrych chirurgicznych chorobach jamy brzusznej ( *.zip = 1 627 KB)

      Cystomanometria jest to pomiar ciśnienia w jamie brzusznej. Podwyższone ciśnienie w jamie brzusznej powoduje poczštkowo niewydolność oddechowš i nerek, następnie kršżenia, a w krańcowych przypadkach zgon. Zespół niewydolności wielonarzšdowej spowodowanej wysokim ciśnieniem w jamie brzusznej nazywa się Zespołem Nadciśnienia Wewnštrzbrzusznego ( ang. ACS ). Zasada leczenia ACS jest prosta - zmniejszyć ciśnienie w jamie brzusznej. W skrajnych przypadkach najprościej zrobić to przez otwarcie brzucha (laparotomia) i zamknięcie powłok bez napięcia ( np. z użyciem protezy powięzi - siatki).

      Do pomiaru ciśnienia w jamie brzusznej wystarczy cewnik Foley'a i zestaw do pomiaru ośrodkowego ciśnienia żylnego (OCŻ). Jest to metoda tania, prosta i bezpieczna.

      Zastosowanie metody:

      • oceny ciśnienia wewnštrzbrzusznego,
      • ocena zaawansowania wodobrzusza,
      • pośrednia ocena napięcia powłok w czasie operacji dużych przepuklin brzusznych,
      •  

      Jest to praca doktorska obroniona w 2001 roku, której promotorem jest prof. dr habil. Zygmunt Grzebienia kierownik II Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej i Chirurgii Onkologicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu.

      Autor pracy jest starszym asystentem w oddziale chirurgii ogólnej Szpitala im. Sokołowskiego w Wałbrzychu, którego ordynatorem jest dr Wojciech Ziółkowski

    • A. Majewski: Odmiana tętnicy promieniowej jako jedna z przyczyn ostrego niedokrwienia palców ręki

      Praca przedstawia przypadek martwicy niedokrwiennej palców ręki spowodowanej uszkodzeniem niestałej gałęzi tętnicy promieniowej. Uszkodzenie powstało w czasie omyłkowego wkłucia do nietypowo położonej tętnicy zamiast do żyły odpromieniowej.

      Praca ta ukazała się w Polskim Przeglšdzie Chirurgicznym (rok 1997, v. 69, nr 10, str. 1 084-1 087) w dziale spostrzeżenia kliniczne.

      (*.doc = 16 KB) (*.pdf = 67 KB) (*.sxw = 11 KB)


  • Medycyna Ratunkowa



Uwaga: wszystkie prawa zastrzeżone. Bez zgody autora żadna część publikacji nie możne być reprodukowana, przechowywana w systemach wyszukiwania lub przekazywana w żadnej formie i żadnymi środkami elektronicznymi, mechanicznymi, za pośrednictwem fotokopiarek czy w inny sposób.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - tekst ujednolicony jest dostępna na stronach Sejmu RP